Frankowicze idą na wojnę z bankami. I coraz częściej wygrywają bitwy. Dlaczego? [RADCA w PIĄTEK]

W sądach toczą się boje o nieważność umów powiązanych z frankiem szwajcarskim. Obecna linia orzecznicza jest coraz bardziej korzystna dla kredytobiorców. W zasadzie codziennie gdzieś w Polsce upada jakaś umowa (stwierdzana jest jej nieważność). Ale czy zastanawiałeś się, jakie są podstawy żądań „frankowiczów”?

W pierwszej kolejności kredytobiorcy powołują się na zastosowanie przez bank klauzul abuzywnych. Artykuł o nich znajdziesz tutaj: https://metropoliabydgoska.pl/klauzule-abuzywne-a-wiec-niedozwolone-radca-w-piatek/

W przypadku kredytów powiązanych z walutą CHF ta abuzywność przedstawia się następująco:

1) postanowienie jest stosowane przez przedsiębiorcę wobec konsumentów – okoliczność bezsporna w niniejszej sprawie,

2) postanowienie nie zostało indywidualnie uzgodnione – klienci przystąpili do umowy, której wzorzec został im przedstawiony do podpisu (adhezyjny charakter umowy)

3) postanowienie kształtuje prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami – zachwiana równowaga stron, wprowadzenie konsumentów w błąd,

4) postanowienie narusza w sposób rażący interesy konsumenta – na mocy postanowień pozwany może dowolnie kształtować prawa kontrahentów,

5) postanowienie nie dotyczy sformułowanych w sposób jednoznaczny głównych świadczeń stron – zakwestionowane klauzule dotyczą mechanizmu przeliczania kwot, świadczenia nie zostały sprecyzowane jednoznacznie ani obiektywnie.

Jeśli w danej sprawie Sąd dojdzie do wniosku, że umowa zawiera klauzule niedozwolone, musi zdecydować o skutkach takich abuzywnych zapisów.

Część sądów uznaje, że możliwe jest utrzymanie umowy z pominięciem zapisów o indeksacji. Umowę taką traktuje się wtedy jako zawartą w PLN i oprocentowaną ze stawką LIBOR. Taka umowa co do zasady zgodna by była z zasadą swobody umów. Bank jednak stanowczo odmawiają takiej umowie racji bytu. Kredytobiorcy też nie są temu przychylni, chyba że uzasadnia to ich racje ekonomiczne.

Moim zdaniem, w miejsce nieobowiązujących klauzul sąd nie jest władny wstawiać zastępczych treści, zaś abuzywna indeksacja upada w całości, co prowadzi do nieważności umowy kredytu (biorąc pod uwagę przepisy art. 58 k.c. oraz Dyrektywy 93/13). Należy wziąć pod uwagę obowiązujący generalny zakaz „redukcji utrzymującej skuteczność” (wyrok TSUE C-26/13). Należy to rozumieć w ten sposób, że nie jest dopuszczalne przez sąd takie zmodyfikowanie treści klauzuli uznanej za sprzeczną z kryteriami art. 3 ust. 1 Dyrektywy 93/13, aby umowa mogła zostać uznana za ważną i być wykonywaną.

Na szczęście sądy w większości podzielają moje stanowisko zawarte w poprzednim akapicie, a co za tym idzie, stwierdzają nieważność umów z klauzulami indeksacyjnymi, po wcześniejszym ustaleniu ich abuzywności.

W razie pytań czy też wątpliwości napisz do mnie maila na adres: prawnik@metropoliabydgoska.pl.

Przemysław PIĄTEK
radca prawny
—————————–
» tel. 792 262 264
»  www.radcapiatek.pl

• About
• Latest Posts

Przemysław Piątek

Od lipca 2016 roku prowadzi kancelarię, której główna działalność skupia się na sprawach bankowych, rodzinnych oraz innej tematyki z szeroko pojętego prawa cywilnego.

Latest posts by Przemysław Piątek (see all)

• Komentarz do uchwały Sądu Najwyższego III CZP 40/22 [RADCA w PIĄTEK] - 29 kwietnia 2022
• Ustalenie nieważności, stwierdzenie nieważności i inne wyroki frankowe [RADCA w PIĄTEK] - 22 kwietnia 2022
• Zabezpieczenie roszczenia na czas trwania sprawy frankowej – nowe uwagi [RADCA w PIĄTEK] - 15 kwietnia 2022