Złote gody Zofii i Ignacego Bulli

Dodano: 09.07.2022 | 10:59

Na zdjęciu: Zofia i Ignacy Bulla obchodzili 50-lecie pożycia małżeńskiego.

Fot. Tadeusz Grzelczak

Zofia i Ignacy Bulla obchodzili 50-lecie pożycia małżeńskiego.

Wiosną 1972 roku, dobrze już wówczas rokujący artysta wspólnie ze swoim przyjacielem Zbyszkiem Tabaczyńskim poszedł na popularną potańcówkę. Tak właśnie nazywano sobotnie zabawy z muzyką na żywo, które odbywały się w Klubie NOT mieszczącym się na ulicy Marchlewskiego (dziś Stary Port). Klub mieścił się w budynku, w którym przez wiele lat miał swoją siedzibę ZZ Solidarność.

Podczas zabawy zaprosił do tańca Zofię Kowalską, wówczas 20-letnią absolwentkę Liceum Ekonomicznego. I właściwie już po paru minutach zapytał swoją partnerkę w tańcu czy chciałaby zostać jego żoną? Pani Zofia odpowiedziała, że marzyła by o mężu z gospodarstwem, więc pan Ignacy zapytał czy mogą to być kaczki, które by chowali w wannie. Skąd marzenia o mężu z gospodarstwem? Ojciec pani Zofii był wówczas dyrektorem przetwórni ogórków w Fordonie, dlatego jej rodzicom marzył się zięć, który zna się na gospodarce.

Wówczas Ignacy Bulla miał swoją małą pracownię na poddaszu przy ul. Magdzińskiego. Jak to u artysty bywało panował w niej niezły bałagan, a podczas jednej z wizyt pani Zofia doprowadziła pracownię do wyjątkowego porządku. To artyście nasunęło myśl, że może faktycznie to świetny materiał na żonę i deklaracja z pierwszej potańcówki stała się jak najbardziej realna. Szybko się więc oświadczył i po dwóch miesiącach para stanęła na ślubnym kobiercu w Bazylice Rzymskokatolickiej pw. św. Wincentego á Paulo.

W zeszłym tygodniu odbyła się miła uroczystość w Urzędzie Stanu Cywilnego wręczenia Medali za Długoletnie Pożycie Małżeńskie. Tak wygląda w największym skrócie historia miłości od pierwszego wejrzenia.

Ignacy Bulla

Ignacy Bulla urodził się w syberyjskiej tajdze w 1940 roku. Po wojnie wraz z rodziną powrócił do Polski. Jest absolwentem Państwowego Zespołu Szkół Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. Dyplom obronił w 1967. W 1975 r. wraz z Michałem Kubiakiem i Januszem Bałdygą założył Grupę Bydgoską – Galeria 1+X.

Jest ministerialnym rzeczoznawcą w dziedzinie malarstwa współczesnego. Jego prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, Muzeum Farmacji oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą: w Niemczech, Kanadzie, Francji, Anglii, Danii, Norwegii, Austrii, Australii, Finlandii, USA i Japonii.

Jest uważany za jednego z najwybitniejszych współczesnych polskich portrecistów. Jego portrety zdobią między innymi hol główny Urzędu Miasta w Bydgoszczy. Autor wielu wystaw indywidualnych, uczestnik 45 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.

SPRAWDŹ TAKŻE: Czy Bydgoszcz zachwyca? Przyjdź na spotkanie w Młynach Rothera i poznaj odpowiedź

0 0 votes

Article Rating