Na zdjęciu:
Fot.
Dzisiaj pozostanę w tematyce związanej z prawami konsumenta. W świadomości społecznej istnieje przekonanie, że każdy towar można zwrócić zawsze w ciągu 14 dni od daty zakupu. Jak jest w rzeczywistości? Zapraszam do lektury poniższego artykułu.
Jako pierwszy należy obalić mit dotyczący zakupu w stacjonarnym sklepie. Zgodnie z polskim prawem (w tym przede wszystkim praw konsumenta), sprzedawca nie ma obowiązku przyjmowania zwrotu niewadliwego towaru tylko dlatego, że klient się rozmyślił albo rzecz przestała mu się podobać.
Drugim mitem jest możliwość zwrotu każdego rodzaju przedmiotu zakupionego poza siedzibą przedsiębiorstwa. Na podstawie art. 38 ustawy o prawach konsumenta, odstąpienia od umowy nie obejmuje umów:
1) o świadczenie usług, jeżeli przedsiębiorca wykonał w pełni usługę za wyraźną zgodą konsumenta, który został poinformowany przed rozpoczęciem świadczenia, że po spełnieniu świadczenia przez przedsiębiorcę utraci prawo odstąpienia od umowy
2) w której cena lub wynagrodzenie zależy od wahań na rynku finansowym, nad którymi przedsiębiorca nie sprawuje kontroli i które mogą wystąpić przed upływem terminu do odstąpienia od umowy;
3) w której przedmiotem świadczenia jest rzecz nieprefabrykowana, wyprodukowana według specyfikacji konsumenta lub służąca zaspokojeniu jego zindywidualizowanych potrzeb;
4) w której przedmiotem świadczenia jest rzecz ulegająca szybkiemu zepsuciu lub mająca krótki termin przydatności do użycia;
5) w której przedmiotem świadczenia jest rzecz dostarczana w zapieczętowanym opakowaniu, której po otwarciu opakowania nie można zwrócić ze względu na ochronę zdrowia lub ze względów higienicznych, jeżeli opakowanie zostało otwarte po dostarczeniu;
6) w której przedmiotem świadczenia są rzeczy, które po dostarczeniu, ze względu na swój charakter, zostają nierozłącznie połączone z innymi rzeczami;
7) w której przedmiotem świadczenia są napoje alkoholowe, których cena została uzgodniona przy zawarciu umowy sprzedaży, a których dostarczenie może nastąpić dopiero po upływie 30 dni i których wartość zależy od wahań na rynku, nad którymi przedsiębiorca nie ma kontroli;
8) w której konsument wyraźnie żądał, aby przedsiębiorca do niego przyjechał w celu dokonania pilnej naprawy lub konserwacji; jeżeli przedsiębiorca świadczy dodatkowo inne usługi niż te, których wykonania konsument żądał, lub dostarcza rzeczy inne niż części zamienne niezbędne do wykonania naprawy lub konserwacji, prawo odstąpienia od umowy przysługuje konsumentowi w odniesieniu do dodatkowych usług lub rzeczy;
9) w której przedmiotem świadczenia są nagrania dźwiękowe lub wizualne albo programy komputerowe dostarczane w zapieczętowanym opakowaniu, jeżeli opakowanie zostało otwarte po dostarczeniu;
10) o dostarczanie dzienników, periodyków lub czasopism, z wyjątkiem umowy o prenumeratę;
11) zawartej w drodze aukcji publicznej;
12) o świadczenie usług w zakresie zakwaterowania, innych niż do celów mieszkalnych, przewozu rzeczy, najmu samochodów, gastronomii, usług związanych z wypoczynkiem, wydarzeniami rozrywkowymi, sportowymi lub kulturalnymi, jeżeli w umowie oznaczono dzień lub okres świadczenia usługi;
13) o dostarczanie treści cyfrowych, które nie są zapisane na nośniku materialnym, jeżeli spełnianie świadczenia rozpoczęło się za wyraźną zgodą konsumenta przed upływem terminu do odstąpienia od umowy i po poinformowaniu go przez przedsiębiorcę o utracie prawa odstąpienia od umowy.
Trzecim mitem, który obalę w dzisiejszym artykule jest termin na złożenie oświadczenia o odstąpieniu od umowy zawartej poza siedzibą przedsiębiorstwa. Termin ten należy generalnie liczyć od dnia zawarcia umowy. W przypadku jednak, gdy towar jest nam przesyłany, termin ten należy liczyć od objęcia rzeczy w posiadanie przez konsumenta, a więc na przykład doręczenia nam przesyłki przez listonosza lub kuriera albo odebrania takiej przesyłki z placówki operatora pocztowego.
Konsument ma prawo do odstąpienia od umowy w terminie 14 dni i obowiązek zwrotu towaru w ciągu kolejnych 14 dni.
Sytuacja oczywiście ma się zgoła odmiennie, jeżeli towar ma wadę. W takiej sytuacji kupującemu konsumentowi przysługują prawa zawarte w kodeksie cywilnym, ale tę tematykę poruszę przy innej okazji.
Podstawa prawna: art. 27, 28, 38 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. 2014 poz. 827)
POTRZEBUJESZ PORADY PRAWNEJ? Napisz na prawnik@metropoliabydgoska.pl! Wybrane sprawy omówimy.
Przemysław Piątek
radca prawny
————————–
tel.: 792-262-264
www.radcapiatek.pl
