Komentarz do wyroku C 212/20 [RADCA w PIĄTEK]
Dodano: 19.11.2021 | 06:00Na zdjęciu: Kolejny wyrok na korzyść frankowiczów zapadł 18 listopada 2021 r. przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Fot. FreeImages
Mamy to! Kolejny wyrok na korzyść frankowiczów zapadł 18 listopada 2021 r. przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Przedmiotem rozpoznania pytań zadanych przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli była kwestia, czy zapis w umowie, który określa kurs kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego musi być sformułowany w sposób jednoznaczny, tj. czy tak, aby kredytobiorca mógł samodzielnie określić ten kurs w danym dniu. Czy tez w świetle rodzaju umowy, jej długoterminowego charakteru, oraz faktu, że wysokość waluty obcej podlega ciągłym (w każdej chwili) zmianom, możliwe jest sformułowanie postanowienia umownego w sposób ogólniejszy, a mianowicie odnoszący się do rynkowej wysokości waluty uniemożliwiający wprowadzenie znaczącej nierównowagi ze szkodą dla konsumenta.
TSUE odpowiedział, iż postanowienia dotyczące indeksacji zamieszczone w umowie kredytu muszą określać zrozumiałą i obiektywną metodę ustalania kursu waluty tak, aby na jej podstawie konsument mógł samodzielnie określić kurs waluty obowiązujący danego dnia. Czyli w tym zakresie rozważania banków o kursie rynkowym czy tez o wyspecjalizowanej komórce, która ustalała tenże kurs można wsadzić między bajki. To kredytobiorca musi mieć możliwość samodzielnego ustalenia kursu, po jakim miałby spłacić ratę.
ZOBACZ: Wszystkie odcinki porad w cyklu Radca w Piątek
Jednocześnie artykuły 5 i 6 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że stoją na przeszkodzie temu, by sąd krajowy, który stwierdził nieuczciwy charakter warunku umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem w rozumieniu art. 3 ust. 1 tej dyrektywy, dokonał wykładni tego warunku w celu złagodzenia jego nieuczciwego charakteru, nawet jeśli taka wykładnia odpowiadałaby wspólnej woli stron. Tutaj również TSUE podważył linię obrony banków, zgodnie z którą, umowa została zawarta w wyniku zgodnych oświadczeń stron i winna być wykonywana. Trybunał stanął po stronie kredytobiorców i uznał, że nawet, jeśli klienci chcieli indeksacji (denominacji) w umowie, to nie można takiego oświadczenia traktować jako zgodę na samodzielne ustalanie kursu przez banki. Jednocześnie też, wobec braku takich zapisów w umowach, nie można stosować kursu NBP jako miernika przy wykonywaniu tychże umów.
Bardzo dobrze, że ten wyrok zapadł. Szczególnie w zakresie pkt 1 wydaje się być przydatna odpowiedź TSUE na pytania dotyczące ustalania kursu franka szwajcarskiego. Sądzę, że do kolejny kamyczek do ogródka spraw frankowych. Oby to orzeczenie przyspieszyło postępowania w sprawach frankowych.
Jeśli masz ochotę poczytać trochę o kredytach frankowych, to udostępniłem darmowego ebooka, który stanowi wstęp do problematyki kredytów powiązanych z frankiem szwajcarskim. Możesz go pobrać TUTAJ
W razie pytań czy też wątpliwości napisz do mnie maila na adres: prawnik@metropoliabydgoska.pl
Przemysław PIĄTEK
radca prawny
>> tel.: 792-262-264
>> www.radcapiatek.pl
https://www.facebook.com/radcapiatek/
- Komentarz do uchwały Sądu Najwyższego III CZP 40/22 [RADCA w PIĄTEK] - 29 kwietnia 2022
- Ustalenie nieważności, stwierdzenie nieważności i inne wyroki frankowe [RADCA w PIĄTEK] - 22 kwietnia 2022
- Zabezpieczenie roszczenia na czas trwania sprawy frankowej – nowe uwagi [RADCA w PIĄTEK] - 15 kwietnia 2022