Komentarz do uchwały Sądu Najwyższego III CZP 40/22 [RADCA w PIĄTEK]
Dodano: 29.04.2022 | 06:00
Na zdjęciu: Sąd Najwyższy w kolejnym wyroku przedstawił sytuację nie tylko konsumentów, ale też przedsiębiorców, którzy mają kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim.
Fot. Archiwum
Mamy to! Kolejny wyrok na korzyść frankowiczów! Ale uwaga, Sąd Najwyższy przedstawił sytuację nie tylko konsumentów, ale też przedsiębiorców, którzy mają kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim.
O co w tym wszystkim chodzi? Już tłumaczę. Sądowi Najwyższemu zadano pytanie „Czy w świetle art. 353(1) k.c. w zw. z art. 69 ust. 1 i 2 ustawy z 29.08.1997 r. – Prawo bankowe – w wersji sprzed nowelizacji ustawą z dn. 29.07.2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw, zgodne z naturą stosunku prawnego kredytu indeksowanego do waluty obcej są zapisy umowy i stanowiącego jej część regulaminu, w których kredytodawca jest upoważniony do jednostronnego określenia kursu waluty (bez odniesienia do obiektywnych i weryfikowalnych kryteriów), która została wskazana, jako właściwa do wyliczenia wysokości zobowiązania kredytobiorcy oraz ustalenia wysokości poszczególnych rat kredytu i ich zaliczenia na poczet zobowiązania kredytowego?”
W skrócie, czy zgodna z naturą umowy kredytu jest sytuacja, w której bank określa wysokość świadczenia kredytobiorcy.
Sąd Najwyższy podjął następującą uchwałę: Sprzeczne z naturą stosunku prawnego kredytu indeksowanego do waluty obcej są postanowienia, w których kredytodawca jest upoważniony do jednostronnego oznaczenia kursu waluty właściwej do wyliczenia wysokości zobowiązania kredytobiorcy oraz ustalenia wysokości rat kredytu, jeżeli z treści stosunku prawnego nie wynikają obiektywne i weryfikowalne kryteria oznaczenia tego kursu. Postanowienia takie, jeśli spełniają kryteria uznania ich za niedozwolone postanowienia umowne, nie są nieważne, lecz nie wiążą konsumenta w rozumieniu art. 385 [1] KC.
SPRAWDŹ RÓWNIEŻ: Wszystkie odcinki porad w cyklu Radca w Piątek
Co to w praktyce oznacza, postaram się odpowiedzieć w punktach:
1. Każda umowa kredytu, w której bank może ustalać kurs (odesłanie do tabeli banku), jest sprzeczna z naturą zobowiązania umową kredytu
2. Aby umowa mogła być ważna, musiałaby zawierać przejrzyste i obiektywne zasady ustalania kursu CHF przez bank (np. kurs NBP + 10%)
3. Każdy kredytobiorca może dochodzić swoich praw w sądzie
4. Uchwała dotyczy każdego rodzaju kredytobiorcy, a więc również i przedsiębiorców
5. Klauzule abuzywne zawarte w umowie kredytu są bezskuteczne, a dopiero ustalenie ich abuzywności prowadzi do nieważności umowy
Co jednak istotne, jest to potwierdzenie linii orzeczniczej Sądu Najwyższego, gdyż już w uchwale składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 22 maja 1991 roku, sygn. III CZP 15/91 stwierdzono, że: „za sprzeczne z naturą umowy gospodarczej należy uznać pozostawienie w ręku jednej tylko strony możliwości dowolnej zmiany jej warunków (…)
Jak więc widać, Sąd Najwyższy nie wymyślił czegoś nowego, a jedynie potwierdził po 30 latach wyrażone przez siebie stanowisko.
Podsumowując, mamy kolejny bardzo dobry wyrok dla kredytobiorców, a bank mają coraz większe problemy, gdyż ich stanowisko, które prezentują w sprawach sądowych, nie znajduje żadnego oparcia ani w przepisach ani orzecznictwie.
Jeśli masz ochotę poczytać trochę o kredytach frankowych, to udostępniłem darmowego ebooka, który stanowi wstęp do problematyki kredytów powiązanych z CHF. Możesz go pobrać TUTAJ
W razie pytań czy też wątpliwości napisz do mnie maila na adres: prawnik@metropoliabydgoska.pl
Przemysław PIĄTEK
radca prawny
>> tel.: 792-262-264
>> www.radcapiatek.pl
https://www.facebook.com/radcapiatek/
- Komentarz do uchwały Sądu Najwyższego III CZP 40/22 [RADCA w PIĄTEK] - 29 kwietnia 2022
- Ustalenie nieważności, stwierdzenie nieważności i inne wyroki frankowe [RADCA w PIĄTEK] - 22 kwietnia 2022
- Zabezpieczenie roszczenia na czas trwania sprawy frankowej – nowe uwagi [RADCA w PIĄTEK] - 15 kwietnia 2022
