Ustalenie nieważności, stwierdzenie nieważności i inne wyroki frankowe [RADCA w PIĄTEK]
Dodano: 22.04.2022 | 06:00Na zdjęciu: Sprawy frankowe rządzą się swoimi prawami. Są to specyficzne postępowania ze względu na to, że na masową skalę kredytobiorcy zaczęli pozywać banki.
Fot. Pixabay
Sprawy frankowe rządzą się swoimi prawami. Są to specyficzne postępowania ze względu na to, że na masową skalę kredytobiorcy zaczęli pozywać banki. Linia orzecznicza ukształtowała się jednoznacznie na korzyść kredytobiorców.
Sądy jednak wydają różne wyroki w takich sprawach, poniżej przytoczę kilka przykładów sentencji wyroków:
1. Ustalenie nieważności umowy kredytu
Zgodnie z treścią art. 189 KPC powód może żądać stwierdzenia przez sąd istnienia lub nieistnienia określonego stosunku prawnego, jeżeli posiada w tym interes prawny.
W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 2013 roku, w sprawie o sygn. akt III CSK 254/2012 wskazano, iż „Interes prawny rozumieć należy jako obiektywnie występującą potrzebę ochrony sfery prawnej powodów, którego prawa zostały lub mogą zostać zagrożone, bądź też co do istnienia lub treści których występuje stan niepewności”.
2. Ustalenie nieistnienia stosunku prawnego
Taki wyrok również ma swoje źródło w art. 189 KPC, o którym powyżej, ale jest powiązane z przepisami prawa materialnego – np. klauzulami abuzywnymi albo sprzeczności z zasadą swobody umów.
SPRAWDŹ RÓWNIEŻ: Wszystkie odcinki porad prawnych w cyklu Radca w Piątek
3. Stwierdzenie nieważności umowy kredytu
Zgodnie z art. 58 § 1 KC czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. § 2 tego artykułu mówi zaś, że nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
W przypadku takiego wyroku, sąd opiera swoje przekonanie o nieważności umowy na sprzeczności z ustawą jako samodzielną podstawę roszczenia kredytobiorcy.
4. Odfrankowienie
Taki wyrok oparty jest na żądaniu kredytobiorcy, który wskazuje na abuzywność postanowień umownych, ale z jakiś względów rezygnuje z ochrony najdalej idącej (nieważność umowy) na rzecz utrzymania umowy kredytu, ale z pominięciem klauzul indeksacyjnych.
Jak widać wyroki korzystne mogą być różne. Te zawarte w punktach 1 – 3 mają taki sam skutek – brak umowy w obrocie prawnym, obowiązek zwrócenia sobie wzajemnie świadczeń (o ile bankowi się nie przedawniło), w punkcie czwartym zaś umowa nadal jest w mocy.
Jeśli masz ochotę poczytać trochę o kredytach frankowych, to udostępniłem darmowego ebooka, który stanowi wstęp do problematyki kredytów powiązanych z CHF. Możesz go pobrać TUTAJ
W razie pytań czy też wątpliwości napisz do mnie maila na adres: prawnik@metropoliabydgoska.pl
Przemysław PIĄTEK
radca prawny
>> tel.: 792-262-264
>> www.radcapiatek.pl
https://www.facebook.com/radcapiatek/
- Komentarz do uchwały Sądu Najwyższego III CZP 40/22 [RADCA w PIĄTEK] - 29 kwietnia 2022
- Ustalenie nieważności, stwierdzenie nieważności i inne wyroki frankowe [RADCA w PIĄTEK] - 22 kwietnia 2022
- Zabezpieczenie roszczenia na czas trwania sprawy frankowej – nowe uwagi [RADCA w PIĄTEK] - 15 kwietnia 2022